وال پست کلافی است که در طول های مشخص برای یکپارچه کار کردن دیوار به کار می رود و سبب درگیری دیوار با اسکلت و در نتیجه استحکام دیوار خواهد شد. همان گونه که از نامش پیداست، وال پست نگهدارنده دیوار است یعنی یک عضو غیر سازه ای است که تنها کنترل خرابی دیوار را برعهده دارد در واقع وظیفه وال پست ها انتقال نیروهای حاصل از باد و زلزله از دیوار به فریم می باشد که موجب عدم تخریب دیوار می گردد. وال پست ها به طورکلی به دو دسته تقسیم میشوند:
تا قبل از زلزلهی کرمانشاه تصور عمومی این بود که در هنگام زلزله، تنها سالم ماندن المان های اصلی سازه یعنی تیر، ستون و سقفها ضامن عملکرد مناسب سازه بوده و در این صورت میزان خسارات ناشی از زلزله بسیار اندک خواهد بود. اما واقعیت در زلزلهی سال 96 نمایان گشت و نشان داد که حتی در شرایطی که سازه پایدار بماند و به اعضای اصلی آن آسیبی وارد نشود آسیب در اعضای غیر سازه ای، (دیوارهای پیرامونی، تیغهها، نماهای ساختمان، تاسیسات و …) ممکن است عملکرد کلی سازه را زیر سؤال برده و آسیبهای اقتصادی و حتی جانی جبران ناپذیری پدید آورد.
در آییننامهی 2800 ویرایش چهارم، در بند 7-5-3 ضوابط مربوط به اجرای دیوارهای غیر سازهای مورد بحث واقع شده است. با توجه به این بند در حالتی که حداقل یکی از شروط زیر وجود داشته باشد، نیاز به اجرای والپست قائم خواهیم داشت:
الف- طول دیوار بیشتر از 6 متر باشد (6≤ L). لازم به ذکر است که این فاصله در برخی دستورالعملها 5 متر ذکر شده است.
ب- طول دیوار بیشتر از 40 برابر ضخامت دیوار باشد (40×t≤ L).
در رابطه با والپست افقی هم در آییننامهی 2800 اشاره شده، درصورتیکه ارتفاع دیوار از 3.5 متر بیشتر شود، والپست افقی باید اجرا شود (3.5≤ L). در این رابطه هم علاوه بر مورد اول برخی دستورالعملها محدودیت 30 برابر ضخامت دیوار را منظور کردهاند.
آیا ضخامت wall post دارای ضوابط آیین نامه ها دارای محدودیت است؟
دیوار غیر سازهای که در تمام ارتفاع طبقه ادامه دارد، باید کاملاً به زیرِ پوشش سقف مهار شود، یعنی رگ آخر تیغه با فشار و ملات کافی در زیر سقف جای داده شود (مُهر شود). رعایت این نکات سبب میشود تا حد امکان، از تغییر شکل های دیوار تحت نیروی زلزله جلوگیری شود. روشی که معمولاً به طور مرسوم در سازه ها برای مهر کردن دیوار استفاده میشود در شکل زیر نشان داده شده است
منبع: